പ്രതീക്ഷ....

പോകയായിരുന്നു ഞാനാ നദിയിലൂട-
ന്നൊരാൾ വന്നൊരു തോണിയുമായ് ..
അറിയാതെ ഞാനന്നു കയറിയാ തോണിയിൽ
ഒന്നിച്ചു നീങ്ങിയാ നദിയിലൂടെ..

അറിഞ്ഞില്ല മായയാണാ തോണിയെന്നു 
ഞാൻ, എന്‍റെ സങ്കൽപചിത്രം മായും വരെ;
 ഒടുവിലാ നദി തന്‍റെ നടുവിലായ് 
വെറുമൊരു മായയാമാ തോണി മറയും വരെ..

നിലയില്ലാക്കയത്തിലായ് വീണുപോയ്‌,
ഞാനന്നു നിലകിട്ടാതുഴറിയാ ജലാശയത്തിൽ.
ഋതുഭേദമറിയാതെ, ദിക്കറിയാതെ ഞാനു-
ഴറി ഞാൻ; ഉഴറി ഞാനാക്കയത്തിൽ...

കാണുന്നു ഞാനിന്നൊരു ദീപനാള-
മങ്ങകലെയായ് വഴികാട്ടി പോലെ മുന്നിൽ;
 അറിയില്ലെനിക്കിതു സത്യമോ മിഥ്യയോ..
ഭീതി തൻ കരിനിഴൽ മൂടുന്നുവോ..

എങ്കിലും ഞാനിന്നു നീങ്ങയാണീ-
ദീപനാളത്തെ മുന്നിലായ് കണ്ടുകൊണ്ട്;
അണയുമോ ദീപമേ, നീയുമൊരു മായയായ്...???
വയ്യിനി, വയ്യെനിക്കലയുവാനായ്...

കേഴുന്നു ഞാനിന്നു, ദീപമേ നീയെന്നിൽ 
പകരുമോ പ്രത്യാശ തൻ വെളിച്ചം... ???
ചൊരിയുമൊ ദീപമേ, എന്നുമെൻ വീഥിയിൽ
സ്നേഹം നിറഞ്ഞിടും നിൻ പ്രകാശം ??? 

 PS : Born while studying for an exam.. !!! few months back in March.. :)